درمان آسان

کیست‌ های تخمدانی جزء کیست مویی مقاوم در برابر درمان هستند که آنها شامل کیسه های پر از مایعات یا پاکت‌ ها در تخمدان یا در سطح آن هستند. زنان دو تخمدان به اندازه و شکل یک بادام در هر طرف رحم خود دارند. تخم‌ ها که در تخمدان‌ ها رشد و تکامل می‌ یابد، در دوران بارداری آزاد می‌ شوند. بسیاری از زنان در مدتی کیست‌ های تخمدانی را دارند. بیشتر کیست‌ های تخمدان، ناراحتی کمتر یا هیچ ناراحتی را نشان نمی‌ دهند و بی‌ ضرر هستند.

اکثر آنها بدون درمان بوده و در عرض چند ماه ناپدید می‌ شوند. با این حال کیست‌ های تخمدانی مخصوصا آن‌ هایی که پاره‌ می شوند، می‌ تواند باعث بروز علایم جدی در بیمار شود. برای محافظت از سلامتی خود، تست منظم لگنی را انجام دهید و علائم آن را بدانید که می‌ تواند یک مشکل بالقوه جدی را نشان دهد. ​

اغلب کیست‌ مویی ها دارای علایم خاصی نیستند و به تنهایی رشد کرده و بعد از مدتی ظاهر می شوند. با این حال، یک کیست تخمدانی بزرگ می‌ تواند باعث درد لگنی، درد خفیف یا شدید شکم تحتانی در کنار کیست، پری یا سنگین در شکم شما و نفخ شود. ​در صورت مشاهده درد ناگهانی و شدید در شکم که با درد با تب یا استفراغ همراه است، فورا به پزشک مراجعه کنید.

اگر با این علائم، نشانه‌ های شوک سرد را نیز دارید، مثلا پوست تان مرطوب می شود؛ تنفس تان سریع تر انجام می شود؛ و یا ضعف دارید حتما یک پزشک را ملاقات کنید. ​

بیشتر کیست‌ های تخمدان در نتیجه چرخه قاعدگی شما (کیست‌ های عملکردی) رشد می‌ کنند. انواع دیگر کیست‌ ها بسیار کمتر معمول هستند. ​

تخمدان شما به طور طبیعی در حال رشد دادن کیست است. فولیکول‌ ها هورمون‌ های استروژن و پروژسترون را تولید می‌ کنند. اگر یک فولیکول معمولی در حال رشد باشد، به عنوان یک کیست عملکردی شناخته می‌ شود. دو نوع کیست عملکردی وجود دارد: ​

کیست فولیکولار: در قسمت میانی چرخه قاعدگی، یک تخم‌ از follicle بیرون می‌ آید و از لوله فالوپ پایین می‌ رود. کیست فولیکولار زمانی شروع می‌ شود که فولیکول پاره نمی شود یا تخم آن را آزاد می کند، اما همچنان به رشد خود ادامه دهد. ​

کیست لوپوس کبد: وقتی یک فولیکول تخم خود را آزاد می‌ کند، شروع به تولید استروژن و پروژسترون برای آبستنی می‌ کند. این فولیکول لوپوس کبد نامیده می‌ شود. گاهی اوقات مایع داخل فولیکول تجمع می‌ کند و باعث می‌ شود کبد به یک کیست امکان رشد بدهد. ​

کیست‌ های عملکردی معمولا بی‌ ضرر هستند، به ندرت باعث درد می‌ شوند و اغلب در دو یا سه سیکل عادت ماهیانه خودشان ناپدید می‌ شوند. ​

کیست مویی بدخیم
کیست مویی بدخیم توسط روش جراحی باعث از کارافتادگی موقت فرد بیمار می‌ شود که اگر در مراحل اولیه این بیماری به پزشک مراجعه شود با درمان به‌ موقع، بدون روش جراحی بهبودی حاصل می‌ شود زیرا روش عمل جراحی طولانی و پرهزینه است.

دوران نقاهت عمل کیست مویی
روش های درمان خانگی کیست مویی
آنتی بیوتیک برای کیست مویی
دلیل بروز این بیماری کاملاً مشخص نیست ولی براساس تحقیق متخصصان جنین‌ شناسی و آناتومیک مشخص شده است که یکی از دلایل بروز این نوع کیست اختلال خفیفی است که طی تکامل جنینی سلول‌ های قسمت ساکرال یا همان پایین دنبالچه و بین دو باسن رخ می‌ دهد که البته در بسیاری از افراد این نقص وجود دارد اما دچار این بیماری نمی‌ شوند زیرا وجود تحریکاتی باعث بروز آن می‌ شود.

در ابتلای فرد به این بیماری مواردی مانند نشستن طولانی مدت بر روی صندلی، خوابیدن طولانی بر بستر بیماری، فشار به ناحیه دنبالچه، پر مویی و رعایت نکردن موارد بهداشتی تأثیرگذار است. رعایت نکته هایی مانند داشتن تحرک برای افرادی که مجبور هستند مدت زیادی بر روی صندلی بنشینند، از بین بردن موهای زاید این ناحیه و حمام کردن روزانه از مهم‌ ترین کارهای پیشگیری از تبدیل این بیماری به حالت بدخیم است.

بیمار باید با مشاهده نشانه هایی مثل سوزناکی، قرمز و چرک ‎‌آلود شدن ناحیه ساکرال در کمترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کند و از درمان‌ های خود سر پرهیز کند، زیرا این بیماری در مراحل ابتدایی توسط دارو قابل درمان است و در صورت بدخیم شدن، راهی به جز عمل جراحی وجود ندارد.

این جراحی به روش‌ های گوناگونی انجام می شود که متداول ترین آنها ‌جراحی به روش کلاسیک است و در این نوع جراحی از طرفین تا رسیدن به چربی باسن و از عمق، تا روی استخوان دنبالچه برداشته می‌ شود.

زخم ایجاد شده برای عمل کیست مویی بدخیم به‌ صورت ثانویه ترمیم می‌ شود که در این روش زخم به صورت باز باقی می‌ ماند و با رشد بافت گرانولیزیشن (رشد بافت سلولی در محل زخم) زخم بازسازی می‌ شود و این روند بین ۲۰ روز تا ۲ ماه طول می کشد. بعد از عمل جراحی در صورتی که بیمار موارد پیشگیرانه را مراعات نکند امکان ابتلای مجدد به کیست مویی بدخیم زیاد خواهد بود.

کیست‌ های بدخیم در هر سنی ممکن است بروز کنند ولی مشاهده شده در افرادی که سن شان زیاد می شود، احتمال بروز کیست مویی بدخیم بیشتر است. کیست مویی بدخیم با نشانه هایی مانند اندازه بیش از پنج سانتی متر، توپر بودن، دارای سطح ناصاف و بزرگ شدن با سرعت همراه است.